Poradnik

Roszczenia pracowników w przypadku upadłości

Pracownicy są wierzycielami w postępowaniu upadłościowym lub restrukturyzacyjnym z zaległymi roszczeniami wobec pracodawcy. Nie są ani lepsi, ani gorsi od innych wierzycieli. Jednak pracownicy mają prawo do niewypłacalności pieniędzy na okres do trzech miesięcy zaległości w wynagrodzeniu, które jest zabezpieczone przez wspólnotę solidarności.

Roszczenia, które nie są wnoszone do sądu poprzez zapłatę pieniędzy na niewypłacalność, muszą być składane do postępowania upadłościowego.

Zebraliśmy tutaj dla Państwa najczęściej zadawane pytania.

Czym różnią się roszczenia pracowników?

Istnieją trzy grupy żądań:

Grupa 1 Niewypłacalność (tabela) roszczeń zgodnie z § 38 InsO Są to roszczenia, których świadczenie usług ma być przypisane przed wszczęciem postępowania.

Grupa 2 Zobowiązania masowe zgodnie z § 55 InsO Są to wierzytelności, których usługi należy przypisać do okresu od wszczęcia postępowania.

Grupa 3 Wierzycieli planu społecznego zgodnie z § 123 InsO Są to roszczenia, które wynikają z zawarcia planu społecznego zgodnie z § 123 InsO między syndyka masy upadłościowej i rady zakładowej.

Jakie mogą być roszczenia (tabela) upadłościowe zgodnie z § 38 InsO?

Roszczenia tabeli zgodnie z § 38 InsO są to roszczenia, które powstały przed wszczęciem postępowania. Należą do nich np. wynagrodzenie powyżej pułapu wymiaru ubezpieczenia na wypadek bezrobocia, nieopłacone składki, prowizje i tantiemy za okresy poprzedzające wszczęcie postępowania, istnienie kont nadliczbowych do czasu wszczęcia postępowania, składki na spółkę emerytalne, które nie zostały zwrócone, chyba że zostały one uregulowane poprzez zamianę z tytułu niewypłacalności, zaległych kosztów podróży i wydatków, a także, jeśli dotyczy, proporcjonalnego wynagrodzenia bożonarodzeniowego i urlopowego. Jeśli twój stosunek pracy wygasa przed ogłoszeniem upadłości, odszkodowanie za urlop jest również jednym z roszczeń tej rangi. Przedwczesne szkody wynikające ze skrócenia okresów wypowiedzenia zgodnie z § 113 InsO również należą do roszczeń tabelowych lub roszczeń upadłościowych zgodnie z § 38 InsO.

Roszczenia należy zadeklarować jako kwoty brutto, ponieważ w przypadku kwotowanej płatności podatek należy odliczyć na koniec procedury. Jeżeli zaległości w wynagrodzeniu są zadeklarowane w netto, zwykle przyjmuje się, że jest to kwota częściowa brutto.

Czy rejestracja zgodnie z § 38 InsO musi być dokonana w formie pisemnej?

Tak, rejestracja zgodnie z § 38 InsO musi być dokonana w formie pisemnej. Można to zrobić nieformalnie lub za pomocą formularza rejestracyjnego (centrum formularzy). W rejestracji należy podać kwotę roszczenia (jeśli to możliwe w € / brutto) oraz powód roszczenia. Doręczenia do syndyka/administratora można zazwyczaj dokonać pocztą, faksem lub e-mailem. Przy dostarczaniu pocztą elektroniczną należy zaznaczyć, że wniosek jest skanowany i wysyłany z podpisem wierzyciela.

Do kiedy należy złożyć wniosek?

Rejestracja musi zostać zgłoszona syndykowi/zarządcy przed upływem terminu rejestracji. Jeśli rejestracja zostanie tam odebrana w późniejszym terminie, podlega opłacie. W przypadku złożonych wniosków odbędzie się termin rozpatrzenia. Dla wniosków, które wpłyną z opóźnieniem (dlatego podlegają opłacie), zostanie wyznaczona osobna data rozpatrzenia. Jeśli roszczenia są kwestionowane lub są kwestionowane do dalszego wyjaśnienia, po dacie rozpatrzenia otrzymasz poświadczony wyciąg z tabeli. Jeśli natomiast roszczenie zostanie ustalone (= uznane), nie otrzymasz dalszych informacji (§ 179 ust. 3 zdanie 3 InsO). Następnie weźmiesz udział w ostatecznym podziale majątku po zakończeniu procedury. W momencie rejestracji lub badania nie nic powiedzieć o rzeczywistej kwocie.

Jakie mogą być zobowiązania majątkowe zgodnie z § 55 InsO?

Zobowiązania masowe zgodnie z § 55 InsO to np. wynagrodzenie za rozwiązanie stosunku pracy za czas od wszczęcia postępowania, roszczenia o odszkodowanie za urlop, jeżeli stosunek pracy nie kończy się przed wszczęciem postępowania, rekompensata za nadgodziny, ale tylko za świadczenie usług z otwarcie postępowania. Proporcjonalne wynagrodzenie urlopowe i premie bożonarodzeniowe, które są przypisane do okresu od wszczęcia postępowania. Jednakże przedwczesne szkody spowodowane skróceniem okresów wypowiedzenia (§113 InsO) nie stanowi roszczenia na podstawie § 55 InsO, ale roszczenia zgodnie z § 38 InsO.

Czy długi majątku są wypłacane w równym stopniu zgodnie z § 55 InsO?

Jeśli twoja praca zostanie wykorzystana po wszczęciu postępowania, zwykle można założyć, że za to również otrzymasz wynagrodzenie, chyba że masowa nieadekwatność wystąpi w sposób przewidywalny. Jeśli twoja praca nie jest używana, płatność może nie zostać dokonana z powodu panującej nieadekwatności masy. W tym miejscu wymagamy, abyś zarejestrował swoje roszczenie na piśmie u właściwego syndyka/syndyka masy upadłościowej. Można to zrobić nieformalnie lub za pomocą formularza rejestracyjnego (centrum formularzy). Twoje roszczenie musi być wyrażone ilościowo w EUR/brutto i należy podać przyczynę roszczenia.

Czy długi majątku podlegają przedawnieniu zgodnie z § 55 InsO?

O ile odpowiedzialny administrator nie zadeklaruje zrzeczenia się sprzeciwu wobec przedawnienia, zobowiązania masowe zgodnie z § 55 InsO podlegają przedawnieniu.

Czy istnieje plan społeczny w każdym postępowaniu upadłościowym zgodnie z § 123 InsO?

Nie, wymagana jest tu umowa o roboty budowlane między syndykiem (również samorządami) a radą zakładową. Jeśli w firmie nie ma rady zakładowej, nie można dołączyć żadnego planu socjalnego.

Jaka jest kwota uprawnienia do planu socjalnego?

Maksymalna suma programu socjalnego składa się z kwoty 2,5-krotności wynagrodzenia brutto każdego pracownika uprawnionego do programu socjalnego. Indywidualne uprawnienie jest zazwyczaj ustalane za pomocą systemu punktowego opartego na wieku i stażu pracy w ramach negocjacji planu socjalnego z radą zakładową. Obowiązki alimentacyjne, poważne niepełnosprawności i tygodniowy czas pracy również mogą mieć wpływ na obliczenia.

Zobowiązania z takiego planu socjalnego są zobowiązaniami masowymi. Jednakże w przypadku braku planu na wypadek niewypłacalności do korekty wymogów zabezpieczenia społecznego można wykorzystać nie więcej niż jedną trzecią aktywów dostępnych do podziału na wierzycieli na wypadek niewypłacalności bez planu socjalnego. Jeżeli całkowita kwota wszystkich wymogów w zakresie zabezpieczenia społecznego przekracza ten limit, poszczególne roszczenia muszą zostać proporcjonalnie zmniejszone.